Η Δραματική Τέχνη στην Εκπαίδευση ή αλλιώς Drama in education, είναι μία παιδαγωγική διαδικασία, η οποία διαμορφώθηκε τον προηγούμενο αιώνα και ακολουθούσε τις αρχές της Νέας Παιδαγωγικής. Μέσω της χρήσης αυτής της παιδαγωγικής διαδικασίας ή στρατηγικής ή μορφής τέχνης, επιτυγχάνεται η ολόπλευρη ανάπτυξη των μαθητών.
Στη σημερινή εποχή, πλήθος εκπαιδευτικών αποδέχεται τη Δραματική Τέχνη στην Εκπαίδευση ως μία βιωματική προσέγγιση, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ένα μεγάλο φάσμα γνωστικών αντικειμένων, καθώς αξιοποιείται για την διδασκαλία νέων εννοιών, για την επίλυση προβλημάτων και για την καλλιέργεια κοινωνικών, προσωπικών και ηθικών δεξιοτήτων. Μέσω αυτού του δομημένου παιδαγωγικού μέσου, ο μαθητής βιώνει τη μάθησή του, αφού αποτελεί ενεργό μέλος της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Κάποιες από τις τεχνικές της Δραματικής Τέχνης στην εκπαίδευση, οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατάλληλα από εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων είναι:
- Το παιχνίδι ρόλων (μέσο για ανάπτυξη επικοινωνίας, κοινωνικών δεξιοτήτων και επίλυσης προβλημάτων).
- Παγωμένη εικόνα (μέσο για την εστίαση σε σημαντικά στοιχεία της διδασκαλίας).
- Καυτή καρέκλα (πραγματοποιείται η ανάκριση του βασικού ήρωα από τους υπόλοιπους μαθητές, όπου και αποδίδονται οι σκέψεις του κ.ά.).
- Ρεπορτάζ.
- Ο Μανδύας του ειδικού (με αυτήν την τεχνική αντιστρέφονται οι ρόλοι της εκπαιδευτικής διαδικασίας και οι μαθητές «μπαίνουν» στο ρόλο του ειδικού πάνω σε έναν τομέα).
- Αντικρουόμενες συμβουλές (μέσω αυτής της τεχνικής οι κύριοι χαρακτήρες δέχονται αντικρουόμενες συμβουλές σχετικά με το πώς πρέπει να δράσουν σε μία κατάσταση) κτλ.
Πλέον και στη χώρα μας η Δραματική Τέχνη στην Εκπαίδευση έχει αρχίσει και κατακτά έδαφος ήδη από τα τέλη του προηγούμενου αιώνα. Πιο συγκεκριμένα, η πρώτη αναφορά σε θεατρικό παιχνίδι έγινε στο Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών Προσχολικής Εκπαίδευσης το 1989, ενώ στην Δημοτική Εκπαίδευση εισήχθη πρώτη φορά το 1990 μέσω του μαθήματος της Αισθητικής Αγωγής.
Βέβαια, αν και η Αισθητική Αγωγή αποτελεί ξεχωριστό μάθημα στη σχολική πραγματικότητα, η δραματοποίηση και η αξιοποίηση της Δραματικής Τέχνης στην Εκπαίδευση συναντάται σε ένα ευρύτατο φάσμα γνωστικών αντικειμένων στα οποία χρησιμοποιείται όχι ως αυθύπαρκτο μάθημα, αλλά ως μέσο διδασκαλίας. Για παράδειγμα συναντάμε την Δραματική Τέχνη στην Εκπαίδευση στο γνωστικό αντικείμενο των Μαθηματικών, των Φυσικών Επιστημών, της Ιστορίας κτλ.
Επομένως, η Δραματική Τέχνη στην Εκπαίδευση είναι ένα χρήσιμο και πολυδιάστατο εργαλείο στα χέρια των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων, μιας και μπορεί να βοηθήσει στην ουσιαστικότερη διδασκαλία ποικίλων γνωστικών αντικειμένων και στην ενίσχυση της διαθεματικότητας στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Το παραπάνω κείμενο βασίστηκε στην διδακτορική διατριβή της Κοταρίνου Παναγιώτας.
Βιβλιογραφική παραπομπή: Κοταρίνου, Π. (2014). Η διδασκαλία των μαθηματικών μέσα απο τη χρήση τεχνικών της δραματικής τέχνης στην εκπαίδευση (drama in education): διερεύνηση της επίδρασης της δραματικής τέχνης στη μάθηση των μαθηματικών σε τάξεις του Λυκείου (Doctoral dissertation, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Σχολή Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών. Τμήμα Παιδαγωγικό Ειδικής Αγωγής. Τομέας Παιδαγωγικής).
