Η έξαρση του κορωνοϊού σε παγκόσμια κλίμακα, επέβαλε κάποιες πρωτοφανείς καταστάσεις, στις οποίες και ο ελληνικός πληθυσμός εκτός των άλλων, όφειλε να προσαρμοστεί. Μία από αυτές ήταν και η ανάγκη για εξ αποστάσεως εκπαίδευση για τους μαθητές όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων. Τι είναι όμως η εξ αποστάσεως εκπαίδευση; Εξ αποστάσεως εκπαίδευση ή Τηλεκπαίδευση ονομάζουμε την παροχή διδακτικών υπηρεσιών, με τη βοήθεια της διαδικτυακής τεχνολογίας και των Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΤΠΕ), από ένα κέντρο, στο οποίο εδρεύει κάποιος φορέας παροχής εκπαιδευτικού προϊόντος προς μία περιφέρεια που απαρτίζεται από μία ομάδα ατόμων που ενδιαφέρονται για το συγκεκριμένο εκπαιδευτικό προϊόν (Clark, 2020, Σταχτέας, 2009).
Κατά τη διάρκεια λοιπόν της πρώτης καραντίνας, όλες οι εκπαιδευτικές βαθμίδες μπήκαν σε καθεστώς τηλεκπαίδευσης. Οι εκπαιδευτικοί, εξαιτίας αυτών των συνθηκών, κλήθηκαν να φέρουν εις πέρας καταστάσεις πρωτόγνωρες για αυτούς, οι οποίες δεν βρίσκονταν σε αντιστοιχία με αυτά που γνώριζαν. Αυτοί που φαίνεται να δέχτηκαν μεγάλο πλήγμα από την εξ αποστάσεως εκπαίδευση ήταν οι ειδικοί παιδαγωγοί, οι μαθητές τους και οι γονείς αυτών . Πολλοί λόγοι μπορεί να οφείλονται στην αποτυχία της τηλεκπαίδευσης για τους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Παρακάτω αναλύονται ορισμένοι από αυτούς.
Αρχικά, η ελλιπής τεχνογνωσία των εκπαιδευτικών και των γονέων δυσκόλεψε τόσο τους ίδιους όσο και τους μαθητές. Οι ΤΠΕ δεν μπορούν να είναι εύχρηστες και χρήσιμες σε κάποιον άνθρωπο που δεν γνωρίζει πώς να τις αξιοποιήσει και επομένως, αυτή η άγνοια δημιουργούσε πολλαπλά τεχνικά προβλήματα. Ακόμη, οι γονείς των παιδιών κλήθηκαν να γίνουν αξιολογητές της μάθησης αυτών, μιας και έμεναν μαζί τους στο σπίτι, έναν ρόλο για τον οποίο δεν είχαν προετοιμαστεί. Οι μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες διδάσκονται και αξιολογούνται εξατομικευμένα, ανάλογα με τις ανάγκες τους. Οι γονείς, λοιπόν, δεν ήταν προετοιμασμένοι για να γίνουν οι δάσκαλοι των παιδιών τους.
Επιπλέον, οι εκπαιδευτικοί δεν μπορούσαν να προσαρμοστούν στις ανάγκες των μαθητών τους μέσω της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, αφού από τη μία προκύπταν συνεχώς ζητήματα τεχνικής φύσεως και από την άλλη οι μαθητές αυτοί βγήκαν εκτός ρουτίνας, κάτι που όπως είναι λογικό, τους αναστάτωσε. Η συνεργασία και η επικοινωνία εκπαιδευτικών και γονέων ήταν ελλιπής λόγω της καραντίνας και των δύσκολων συνθηκών, προκαλώντας άγχος και ανησυχία στους δεύτερους για τα παιδιά τους, ενώ οι πρώτοι άρχισαν να αισθάνονται ανεπαρκείς.
Εν κατακλείδι, η τηλεκπαίδευση ήταν πράγματι η προσφορότερη λύση για τις καταστάσεις που δημιούργησε η πανδημία μιας και πάνω απ’ όλα προτάσσεται η ανθρώπινη ζωή και η ασφάλεια. Παρ’ όλα αυτά, ο πρόχειρος σχεδιασμός και η ελλιπής υποστήριξη σε γονείς, εκπαιδευτικό προσωπικό και μαθητές έφεραν στο προσκήνιο πολλαπλά προβλήματα, τόσο για τους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, όσο και για τους μαθητές τυπικής ανάπτυξης.
Ευαγγελία Ντάκια
Βιβλιογραφία
Clark, J. T. (2020) Clinical Engineering Handbook, 410-415.
Σταχτέας, Χ. (2009) Εισαγωγή στην αξιοποίηση της πληροφορικής και της επιχειρησιακής έρευνας στη διοίκηση της εκπαίδευσης. Αθήνα: Εκδόσεις Νέων Τεχνολογιών
